Η σάρκα του Χριστού
Η σάρκα μου είναι πραγματική βρώση και το αίμα μου είναι πραγματική πόση είπε ο Κύριος στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο. Όποιος δεν φάει τη σάρκα μου και δεν πιει το αίμα μου δεν έχει ζωή αιώνια. Αυτός που με τρώει και με πίνει μένει μέσα μου και εγώ μέσα σ᾿ αυτόν.
Κάθε πρώτη της εβδομάδος (Κυριακή), γίνεται η λήψη της Θείας κοινωνίας· λαμβάνει ο πιστός δηλ. το σώμα και το αίμα του Κυρίου· ώστε, να είναι ένα με τον Κύριο και να μορφώνεται μέσα του ο Χριστός.
Πολλοί σκανδαλίστηκαν όταν τους είπε ο Κύριος Ιησούς ότι πρέπει να φάνε τη σάρκα του, διότι το έλαβαν ως κάτι κυριολεκτικό. Δηλ. ότι σαν να σφαχθεί ο Κύριος και να φάνε τα κομμάτια του. Και έτσι πολλοί γύρισαν προς τα πίσω. Αλλά δεν εννοούσε αυτό ο Κύριος, διότι είπε στους μαθητές του:
Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπαν· σκληρός ἐστιν ὁ λόγος οὗτος· τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν; εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσιν περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει; ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον; τὸ πνεῦμά ἐστιν τὸ ζῳοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν. ἀλλ’ εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν.
Σάρκα και αίμα δεν κληρονομεί βασιλεία Θεού, και η σάρκα δεν ωφελεί σε τίποτα. Αν έτρωγαν οι πιστοί πραγματικά σάρκα από χώμα δεν θα είχαν μέρος στη βασιλεία του Θεού. Αλλά το σώμα του Χριστού είναι Θεϊκό, Πνευματικό, και ζωοποιό.
Και όταν μεταλαμβάνεται η Θεία κοινωνία (δηλ. γίνονται μέτοχοι του σώματος του Χριστού), δεν τρώνε σάρκα από χώμα, αλλά "σάρκα Πνεύματος". Δηλ. τον Ιησού Χριστό τον αναστημένο.
Μετέχει ο πιστός του σώματος του Κυρίου, όπως και όλοι οι πιστοί εις ένα σώμα· πολλά μέλη, ένα σώμα. Γι᾿ αυτό και κανονικά, πρέπει να μοιράζεται ο άρτος στον κόσμο πρώτα, και έπειτα να τρώνε όλοι μαζί.
Το αίμα του Χριστού
Το αίμα του Χριστού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρτίας, αυτό το οποίο χύθηκε επάνω στο σταυρό. Κάθε λοιπόν πρώτη της εβδομάδος, μεταλαμβάνουν οι πιστοί του σώματος και του αίματος, ώστε, να γίνουν ένα σώμα και να επακολουθήσει άφεση αμαρτιών, και αυτομάτως, αγιάζει ο άνθρωπος, διότι μέσα του κατοικεί ο Άγιος, σε καθαρό σκεύος και εύχρηστο προς υπακοή και υπηρεσία στο Θεό.
Αυτό συνεπάγει βέβαια, και προηγηθέντα καθαρμό από αμαρτίες· μετάνοια, εξομολόγηση —η οποία μυστηριωδώς λειτουργεί ως καθαρκτικό μέσο και "ξεριζώνονται" οι αμαρτίες του— σωστή κατήχηση ευαγγελίου και αληθινή πίστη που έχει ως αποτέλεσμα να πράττεται το θέλημα και το έργο του Θεού.
Η νηστεία δεν είναι απαραίτητη, διότι δεν χρειάζεται αποχή φαγητού αλλά αποχή αμαρτίας. Όπως είπε ο Κύριος: δεν μολύνει τον άνθρωπο καθετί το εισερχόμενο στην κοιλιά αλλά το εξερχόμενο εκ του στόματος αυτό μολύνει τον άνθρωπο. Ούτε πάλι η φαγολατρεία η οποία δεν συστήνεται για έναν χριστιανό.